Het is crisis op de woningmarkt. De huizenprijzen rijzen het dak uit, het aantal beschikbare koopwoningen droogt op, de wachtrijen bij corporaties stijgen en het sneller extra bijbouwen van nieuwbouwwoningen stokt. Natuurlijk kun je daar als lokale overheid op ingrijpen, maar er is ook een centrale rol weggelegd voor de Rijksoverheid. Eén van de landelijke interventies is een inkomensafhankelijke huurverhoging voor de hogere inkomensgroepen, om op deze manier scheefwonen te voorkomen.
 
Als VVD vinden we scheefwonen in beginsel onwenselijk. Doorstroom naar een koopwoning of vrije huur zorgt ervoor dat de lagere inkomensgroepen sneller kunnen wonen in een sociale huurwoning. Uit onderzoek van Aedes en RTL Nieuws blijkt echter dat een groot deel van de corporaties geen gebruik maakt van deze maatregel. Dit terwijl de 40% corporaties die wel gebruik maken van de maatregelen de nodige voordelen zien. Genoemde motieven om gebruik te maken van deze huurverhoging zijn het bevorderen van de doorstroom op de woningmarkt, het verduurzamen van bestaand bezit en het laag kunnen houden van de huren voor lage inkomensgroepen (conform het principe: sterkste schouders dragen de zwaarste lasten). De minister van volkshuisvesting, Hugo de Jonge, verwacht dan ook dat corporaties verstandig omgaan met het toepassen van de inkomensafhankelijke huurverhoging, om zo hun maatschappelijke opgaven te realiseren. 
 
Als VVD beseffen we ons terdege dat met alleen inkomensafhankelijke huurverhoging de woningmarkt niet wordt opgelost. Maar i.c.m. een breed palet aan maatregelen (extra bouwen, snellere procedures, experimenteren met tiny houses, knarrenhofjes, tijdelijke woningbouw, etc.) kan het wel helpen om de doorstroom te stimuleren en de woningmarkt vlot te trekken. Daarom hebben we aan het College van B&W schriftelijke vragen gesteld naar de situatie in Leeuwarden om te achterhalen in hoeverre corporaties in Leeuwarden gebruik maken van de inkomensafhankelijke huurverhoging. Benieuwd naar de vragen? Lees ze hier: